آلومینیوم یک فلز سفید نقره ای است ، عنصر 13 در جدول تناوبی. یک واقعیت شگفت آور در مورد آلومینیوم این است که این فلز گسترده ترین فلز روی زمین است که بیش از 8٪ از جرم هسته زمین را تشکیل می دهد. این عنصر همچنین سومین عنصر شیمیایی رایج در سیاره ما پس از اکسیژن و سیلیسیم است.
در عین حال ، از آنجا که به راحتی با عناصر دیگر متصل می شود ، آلومینیوم خالص در طبیعتوجود ندارد. این دلیلی است که مردم اخیراً در مورد آن اطلاعات کسب کرده اند. آلومینیوم به طور رسمی برای اولین بار در سال 1824 تولید شد و پنجاه سال طول کشید تا مردم تولید آن را در مقیاس صنعتی یاد بگبرند و تولید کنند .
رایج ترین شکل آلومینیوم که در طبیعت یافت می شود سولفات های آلومینیوم است. این مواد معدنی هستند که دو اسید سولفوریک را ترکیب می کنند: یکی بر اساس فلز قلیایی (لیتیوم ، سدیم ، پتاسیم روبیدیوم یا سزیم) و دیگری بر اساس فلزی از گروه سوم جدول تناوبی ، در درجه اول آلومینیوم.
سولفات های آلومینیوم تا به امروز برای تمیز کردن آب ، برای پخت و پز ، در دارو ، در لوازم آرایشی ، در صنایع شیمیایی و سایر بخش ها استفاده می شود. به هر حال ، آلومینیوم نام خود را از سولفات های آلومینیوم گرفته است که در لاتین آلومین نامیده می شدند.
امروزه ما تقریباً 300 ترکیب مختلف آلومینیوم و مواد معدنی حاوی آلومینیوم ، از فلدسپات ، ماده معدنی اصلی روی زمین ، یاقوت ، یاقوت کبود و زمرد می دانیم که بسیار کمتر مشاهده می شوند.
همفری دیوی. سر هامفری دیوی فیزیکدان و شیمی دان انگلیسی اولین کسی بود که با استفاده از الکترولیز عنصر شیمیایی جدیدی بدست آورد: وی توانست بور را از اسید بوریک بدست آورد.